Kalbarri: jarig, warm en weer een nationaal park

1 december: WAKKER WORDEN IN EEN BEACH HOUSE OP JE VERJAARDAG
Vandaag is Remko jarig. Dana heeft even versieringen opgehangen. We ontbijten weer heerlijk op het terras van het restaurant met mooi uitzicht op de zee waar af en toe een dolfijn langs komt zwemmen. Overigens kunnen we die ook gewoon vanaf onze veranda zien.
Vandaag hebben we een reis voor de boeg van 400 kilometer naar National Park Kalbarri. De eerste 155 km is het dezelfde weg terug als we zijn gekomen. We lunchen bij een benzinestation, annex winkel, annex restaurantje. Wel geinig. Regelmatig zien we dode kangoeroes langs de weg. Geen leuk gezicht. Af en toe loopt er een emoe. Als we bij de accommodatie in Kalbarri, Kalbarri Beach Resort, aankomen doen we even rustig aan, omdat we morgen een hele dag hebben om iets te gaan bekijken. Kalbarri ligt aan de riviermonding van de Murchison rivier en aan zee.
Jammer genoeg waait het te hard om buiten te eten. Overigens is het uitzonderlijk dat het in deze tijd van het jaar zo hard waait. Meestal is dat in juni/juli. Maar de temperatuur is lekker hoor. We hebben nog niet geschreven over de storm in Perth. In een krant en op tv zien we dat het daar flink tekeer is gegaan. 50.000 Mensen zitten zonder stroom en er zijn de nodige bomen omgewaaid. Ook in de botanische tuin waar wij hebben gelopen. Net op tijd weg dus. Wel bizar.

2 december: HOT, HOT, VERY HOT
Door Dana
Oh niet leuk. De reis gaat zo snel voorbij. Voor mijn gevoel zijn we hier nog niet zo lang, maar we zijn al op de helft. Aan al het leuks komt een eind. Dus nu nog genieten van de tijd dat wij er nog zijn.
Na een zelf gemaakt ontbijt op het balkon, gaan we vandaag het nationale park in. We beginnen bij Hawkes Head. Dat zijn rotspunten die je hier veel ziet in het gebied. We gaan eerst bij de hoge lookout kijken. Erg mooi en je kunt heel ver kijken. Ook de stilte met af en toe de geluiden van verschillende dieren is erg mooi. Daarna gaan we verder naar beneden om daar bij de rivier te kijken. Die ligt in een kloof, The Murchison River Gorge. Het is iets verder naar beneden lopen dan we dachten, maar zeker de moeite waard. De rivier is best droog komen te staan, en de bodem is er glad. Papa, mama, Bas en mij niet gezien om te zwemmen, ondanks de warmte van 42 graden. Remko waagt wel een duik. Hij gaat naar een rots inham, waar ik ook wel graag heen wil. Gelukkig kun je daar lopend en klauterend over de rotsen ook wel heen. Papa en mama wachten in de schaduw onder een gumtree, bomen die je hier veel ziet (eucalyptusbomen). Het is erg mooi in de rots inham, je ziet daar allerlei kleuren en lagen van de rotsopbouw. Na het nemen van wat foto's, zoeken we papa en mama op en lopen we weer omhoog in de warme zon. En af en toe omkijken naar het mooie uitzicht.
Nu willen we eigenlijk naar een vogelpark (Rainbow Jungle), maar eerst even picknicken. We vinden een mooi plekje aan het strand, met flink wat wind dat best lekker is als het zo warm is. Het is hier wel ‘koeler’ dan in de kloof, namelijk 37 graden. Ha, ha. Remko en ik snorkelen nog even, nou ja is best lastig met de sterke stroming en rotsen. Maar we zien wel weer erg mooie vissen. Helaas heeft het vogelpark geen zin, omdat de vogels op dat tijdstip niet zo actief zijn. Dan maar even aan het zwembad liggen lezen en er in zwemmen natuurlijk.
Na het eten zoeken we nog een hoog punt op om naar de zonsondergang te kijken, die erg mooi is. Ook lezen we op allerlei borden over Nederlandse schepen die daar zijn vergaan ergens in de 17e en 18e eeuw.