The Grampians: even terug naar de natuur!
Door: Tineke en Dana
Blijf op de hoogte en volg Familie
12 December 2012 | Australië, Halls Gap
11 december: WEER EEN PAAR DAGEN IN DE NATUUR
Door Tineke
Na het ontbijt en uitchecken, halen we de huurauto op om daarmee naar Halls Gap in het natuurgebied de Grampians te rijden. Dit is ongeveer 260 km van Melbourne af. Het is wel lastig de stad uit te komen, maar uiteindelijk lukt het.
In een oud goudmijn stadje, Ballarat hebben we geluncht. We hadden hier eigenlijk zelf naar goud moeten zoeken. Op 18 januari staat namelijk in het Brabants Dagblad dat iemand daar een klomp goud van 5,5 kilo heeft gevonden en dat is ongeveer € 235.000,- waard.
Dana wil erg graag koala's zien, daarom rijden we naar de dierentuin. Maar het blijkt dat we te laat zijn om ze goed te kunnen zien. Misschien iets voor op de terugweg. Dan kijken we of het openluchtmuseum over de goudmijnen en de stadjes iets is. De entree is echter 45 dollar per persoon. Dat is toch wel iets teveel als je niet zoveel tijd hebt om het te bezoeken. Dus rijden we naar onze overnachtingsplaats de D'Altons in Halls Gap. Midden in de natuur hebben we een chalet en een studio. Kangoeroes voor de deur, kaketoes om ons heen en allerlei ander vogels. Schitterend. Tegen zevenen zien we bij de bergen tientallen kaketoes vliegen.
We eten in een restaurant. Het smaakt goed. En wandelen nog wat rond.
Door Dana
Vandaag verlaten we Melbourne City even om de stad in te ruilen voor de natuur, want de Australische natuur gaat toch boven alles. In Ballarat eten we en lopen er wat rond. Altijd mooi die oude western stadjes.
We rijden naar de Grampians. Wow wat een prachtig gebied weer. Heerlijk om nog even naar toe te gaan tussen de bergen en dieren. Als we bij ons huis aankomen zit er al een kangoeroe en later komen er nog wat meer. Ze zijn flink aan ’t eten. Super van zo dichtbij! Ook zitten hier grote kaketoes, mooi wit met dikke zwarte snavel en een gele kuif. Vanaf het huis kijken we zo op de bergen. Wat hou ik toch van de natuur en de dieren hier: kangoeroes, allerlei vogels en dus vogelgeluiden om ons heen van grote en kleine vogels. Wij zien deze dieren bij ons alleen in de dierentuin of vogelkooien. Helaas zijn de koala’s in dit gebied uitgestorven door brand, ziekte en overstromingen. Dus die zijn hier niet meer in het wild te zien. Maar verder is het hier zo prachtig dat dit alles weer goed maakt.
12 december: DE HELE DAG GENIETEN IN DE NATUUR
Door Dana
De dieren in Halls Gap zijn vroeg wakker. Om 5.00 uur word ik al wakker van alle harde vogelgeluiden, die door elkaar gaan. Het klinkt wel erg tropisch, heel gaaf. Mama zit ook al vroeg op het terras en de kangoeroes huppen langs het terras af. Tijdens het ontbijt komt er heel af en toe nog een aangehupt. Die maken nog een kabaal ook als ze langs springen van de kracht, die ze gebruiken met het huppen.
Na het ontbijt de auto in op naar het informatiecentrum om te kijken wat we echt moeten zien in nationaal park van de Grampians. Omdat we maar één hele dag hebben om alles te bezichtigen. Dus moeten er keuzes worden gemaakt. We beginnen bij The Pinnical. Dat is een uitzichtpunt op een berg. Je hebt daar twee wandelingen van een lange en vrij zware wandeling en een wat kortere wandeling, waar wij voor kiezen. Want we willen nog meer zien vandaag. Na een mooie wandeling in een kloof, op, om en door de rotsen en bergen (leek een beetje op de Grand Canyon Amerika en heet ook Grand Canyon) en een heel mooi uitzicht zijn we weer terug bij de auto.
We rijden verder omhoog naar een waterval. Er is een pad naar beneden en vanaf daar kun je de waterval erg mooi zien. Je ziet daar nog wel de restanten van de erge overstroming van 2011. Waardoor enkele plekken ook nog niet bezocht mogen worden, vanwege de ernstige schade. Na even te hebben gekeken, lopen we naar boven. Remko heeft energie te veel en rent een stuk naar boven. En net als vroeger glijdt hij via de trapleuning naar beneden, om zo weer naar boven te kunnen rennen. Remko en Bas gaan nog naar een hoger uitkijkpunt. Samen met papa en mama blijf ik wachten en eten we een ijsje.
Dan rijden we naar een groot meer, dat een waterreservoir blijkt te zijn. Daarin mag je niet zwemmen. Jammer Remko! En tot slot rijden we naar een mooie lookout. Ook hier moeten we een eind lopen, maar worden we beloond met prachtige uitzichten.
Toch wel een beetje moe zijn we rond vijf uur terug. Remko heeft nog energie over en gaat nog even zwemmen.
Door Tineke
Na het ontbijt en uitchecken, halen we de huurauto op om daarmee naar Halls Gap in het natuurgebied de Grampians te rijden. Dit is ongeveer 260 km van Melbourne af. Het is wel lastig de stad uit te komen, maar uiteindelijk lukt het.
In een oud goudmijn stadje, Ballarat hebben we geluncht. We hadden hier eigenlijk zelf naar goud moeten zoeken. Op 18 januari staat namelijk in het Brabants Dagblad dat iemand daar een klomp goud van 5,5 kilo heeft gevonden en dat is ongeveer € 235.000,- waard.
Dana wil erg graag koala's zien, daarom rijden we naar de dierentuin. Maar het blijkt dat we te laat zijn om ze goed te kunnen zien. Misschien iets voor op de terugweg. Dan kijken we of het openluchtmuseum over de goudmijnen en de stadjes iets is. De entree is echter 45 dollar per persoon. Dat is toch wel iets teveel als je niet zoveel tijd hebt om het te bezoeken. Dus rijden we naar onze overnachtingsplaats de D'Altons in Halls Gap. Midden in de natuur hebben we een chalet en een studio. Kangoeroes voor de deur, kaketoes om ons heen en allerlei ander vogels. Schitterend. Tegen zevenen zien we bij de bergen tientallen kaketoes vliegen.
We eten in een restaurant. Het smaakt goed. En wandelen nog wat rond.
Door Dana
Vandaag verlaten we Melbourne City even om de stad in te ruilen voor de natuur, want de Australische natuur gaat toch boven alles. In Ballarat eten we en lopen er wat rond. Altijd mooi die oude western stadjes.
We rijden naar de Grampians. Wow wat een prachtig gebied weer. Heerlijk om nog even naar toe te gaan tussen de bergen en dieren. Als we bij ons huis aankomen zit er al een kangoeroe en later komen er nog wat meer. Ze zijn flink aan ’t eten. Super van zo dichtbij! Ook zitten hier grote kaketoes, mooi wit met dikke zwarte snavel en een gele kuif. Vanaf het huis kijken we zo op de bergen. Wat hou ik toch van de natuur en de dieren hier: kangoeroes, allerlei vogels en dus vogelgeluiden om ons heen van grote en kleine vogels. Wij zien deze dieren bij ons alleen in de dierentuin of vogelkooien. Helaas zijn de koala’s in dit gebied uitgestorven door brand, ziekte en overstromingen. Dus die zijn hier niet meer in het wild te zien. Maar verder is het hier zo prachtig dat dit alles weer goed maakt.
12 december: DE HELE DAG GENIETEN IN DE NATUUR
Door Dana
De dieren in Halls Gap zijn vroeg wakker. Om 5.00 uur word ik al wakker van alle harde vogelgeluiden, die door elkaar gaan. Het klinkt wel erg tropisch, heel gaaf. Mama zit ook al vroeg op het terras en de kangoeroes huppen langs het terras af. Tijdens het ontbijt komt er heel af en toe nog een aangehupt. Die maken nog een kabaal ook als ze langs springen van de kracht, die ze gebruiken met het huppen.
Na het ontbijt de auto in op naar het informatiecentrum om te kijken wat we echt moeten zien in nationaal park van de Grampians. Omdat we maar één hele dag hebben om alles te bezichtigen. Dus moeten er keuzes worden gemaakt. We beginnen bij The Pinnical. Dat is een uitzichtpunt op een berg. Je hebt daar twee wandelingen van een lange en vrij zware wandeling en een wat kortere wandeling, waar wij voor kiezen. Want we willen nog meer zien vandaag. Na een mooie wandeling in een kloof, op, om en door de rotsen en bergen (leek een beetje op de Grand Canyon Amerika en heet ook Grand Canyon) en een heel mooi uitzicht zijn we weer terug bij de auto.
We rijden verder omhoog naar een waterval. Er is een pad naar beneden en vanaf daar kun je de waterval erg mooi zien. Je ziet daar nog wel de restanten van de erge overstroming van 2011. Waardoor enkele plekken ook nog niet bezocht mogen worden, vanwege de ernstige schade. Na even te hebben gekeken, lopen we naar boven. Remko heeft energie te veel en rent een stuk naar boven. En net als vroeger glijdt hij via de trapleuning naar beneden, om zo weer naar boven te kunnen rennen. Remko en Bas gaan nog naar een hoger uitkijkpunt. Samen met papa en mama blijf ik wachten en eten we een ijsje.
Dan rijden we naar een groot meer, dat een waterreservoir blijkt te zijn. Daarin mag je niet zwemmen. Jammer Remko! En tot slot rijden we naar een mooie lookout. Ook hier moeten we een eind lopen, maar worden we beloond met prachtige uitzichten.
Toch wel een beetje moe zijn we rond vijf uur terug. Remko heeft nog energie over en gaat nog even zwemmen.
-
12 December 2012 - 09:04
Marion:
Mooi verhaal weer. Ben ook heel benieuwd naar de foto's. We moeten als jullie terug zijn maar gauw weer afspreken, Tineke! Is wel heel snel gegaan, hoor. Over een kleine week zijn jullie al weer terug.
Geniet er nog maar lekker van. Hier is het koud en soms nat, dus dat zal zeker heel erg wennen zijn voor jullie, na dat warme weer!
Heel veel groetjes,
Marion -
12 December 2012 - 09:04
Marion:
Mooi verhaal weer. Ben ook heel benieuwd naar de foto's. We moeten als jullie terug zijn maar gauw weer afspreken, Tineke! Is wel heel snel gegaan, hoor. Over een kleine week zijn jullie al weer terug.
Geniet er nog maar lekker van. Hier is het koud en soms nat, dus dat zal zeker heel erg wennen zijn voor jullie, na dat warme weer!
Heel veel groetjes,
Marion -
12 December 2012 - 11:38
Ilse:
Hoi allemaal
want maken jullie toch veel mooie en leuke dingen mee zeg! echt ik kan niet wachten om de foto's te zien! zal wel super mooi zijn. En nog maar een week en dan zijn jullie weer terug! Kan ik je weer knuffelen Dana :D en een week daara gezellig winter kleding winkelen, want die heb je hier echt wel nodig ookal kun je het je nu nog niet voorstellen! hahaha
Dus geniet nog maar lekker van alles!
liefs Ilse -
12 December 2012 - 13:22
Maaike:
wat leuk om te volgen......
wat een bijzondere reis! -
12 December 2012 - 20:53
Jan En Annie:
Hoi Bas en Dana, familie,
Wow, wat hebben jullie veel ondernomen, Bas hoe groot was de slang? We kunnen bijna niet wachten tot jullie weer terug zijn, zodat jullie zelf de verhalen kunnen vertellen. En uiteraard zijn we heel benieuwd naar de foto's en filmpjes.
Geniet nog maar van het warme weer daar, hier is het koud.
Lieve groetjes Jan en Annie xxxxx -
13 December 2012 - 20:12
Leslie:
Beste groet aan het vijfkoppige Reisgenootschap van Midden-Aarde!
Het lijkt inderdaad op een avontuur van Tolkien, dat nomaden-bestaan in West-Australië. Slechts twee miljoen inwoners op die enorme lap, waarvan dan nog 1,5 miljoen in Perth. Dan is het best mogelijk dat jullie het hele strand of woud voor jullie alleen hebben.
En inmiddels alweer teruggekeerd naar het meer sedentaire leven in Melbourne en omstreken. Misschien toch wel een groot contrast met wat jullie achterlieten, alsof je uit een teletijdmachine stapt? Mijn verbeelding gaat aan het werk maar schiet hopeloos tekort.
Help me maar een beetje als jullie weer terug zijn om uitgebreid aan het vertellen te gaan ...
Carpe diem ... nu het nog met volle teugen kan!
Leslie -
14 December 2012 - 20:43
Joanne:
Wederom, Wouw, wat een reis!! Jullie staan echt niet stil! Ik denk dat ik het wel iets rustigeraan ga doen aldaaro. Morgen over een week vertrek ik al. Zo spannend!!
Geniet nog goed samen!
Liefs van Joanne
-
16 December 2012 - 15:57
Monique:
Hoi allemaal,
Nieuwe diersoort ontdekt?
Mijn voorkeur gaat toch uit naar de natuur, al zijn de hoge gebouwen natuurlijk ook indrukwekkend.
Liefs,
Monique
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
