Exmouth: verwonderen en wandelen in de outback
Door: Tineke en Dana
Blijf op de hoogte en volg Familie
26 November 2012 | Australië, Exmouth
25 november: EEN TAXI DIE NIET KOMT EN DAN NAAR EXMOUTH
33°
Door Tineke
We staan vroeg op want de taxi zou om half acht komen. Maar komt dus niet. We bellen naar een taxibedrijf en die komt pas over achten. Eigenlijk moeten we uiterlijk half negen op vliegveld zijn. Dat lukt dus niet en we komen tegen kwart voor negen aan. Het inchecken en koffers op de band zetten is zelfbediening. Bij de security check krijgt Remko nog speciale explosieventest. Dat heb je ervan als je een backpack rugzak meeneemt als handbagage. Wat opvalt is dat water/drinken gewoon mee mag. We gaan vlug naar de gate, want er staat al 'final call' op het bord. Toch zijn we nog niet de laatste die de bus instappen om ons naar het vliegtuig te brengen.
We dachten dat we niets te eten zouden krijgen. Maar we krijgen een lunchdoosje met een sandwich, koekjes abrikoosjes en drinken. Daarna water en nog een keer wat te drinken en koekjes.
De vlucht duurt twee uur en we genieten van het mooie uitzicht. Zo’n klein vliegtuig vliegt niet zo hoog, waardoor je meer kunt zien. De landing gaat nu gelukkig heel geleidelijk. We landen op het vliegveld van Learmonth, een heel klein vliegveld, waar geen andere vliegtuigen zijn.
De koffers komen ontzettend snel, want die worden op een kar gezet, de ontvangsthal ingereden en op een band gezet.
We halen onze huurauto op en Remko rijdt als eerste. Op naar ons onderkomen voor de komende dagen: Novotel Ningaloo Resort, een mooi resort aan het Sunrise strand. Gelukkig hebben we ook hier uitzicht op zee.
Na het uitpakken en wat drinken gaan we boodschappen doen in Exmouth. Daarna lopen we naar het strand. Daar liggen vele stukken koraal en fossielen. Remko gaat in de zee zwemmen. Dana, Bas en ik lopen terug om een frisse duik in het zwembad te nemen. Heerlijk!!
Door Dana
Het lijkt wel of we in de middle of nowhere terecht zijn gekomen. Het is zo anders dan Perth. Het is er warm, veel rood zand en lange wegen. Onbeschrijflijk! Helaas mag je op het vliegveld geen foto’s maken, omdat het een militair vliegveld is.
Het verschil met Perth is dat Scarborough bij Perth een echt vakantieoord is: zon, zee, surfen en de stad Perth natuurlijk. Je ziet altijd wel gebouwen en mensen. Nu zijn we in het ‘echte’ Australië, the outback met eindeloze wegen. Je ziet een hele lange tijd geen huizen, laat staan dorpen. Perth was heel mooi, maar dit is heel speciaal.
Het doet een beetje denken aan Texas: een klein dorpje, weinig huizen, rood zand. De huizen die er staan, zijn wel groot. Te mooi en apart om allemaal te beschrijven. En dan zitten we ook nog in een onwijs mooi resort.
26 november: DE EERSTE KANGOEROE EN EEN FIKSE WANDELING
31°
Door Tineke
Deze dag verkennen we Cape Range National Park. Een mooi natuurgebied met ook nog eens paradijselijke stranden met exotische namen als Varanus Beach, Trealla Beach Tulki Beach, Kurragung en nog meer. We stappen regelmatig uit en genieten van de mooie uitzichten. En ja, dan zien we de eerste kangoeroe. We maken een wandeling door een kloof. Nou ja wandeling. Er zitten aardige beklimmingen en afdalingen in. En we lopen ook langs steile kliffen. Deze route is ook van de categorie 4 in een zwaarterange een tot en met zes. Maar we komen ongeschonden weer terug. Gelukkig hebben we genoeg water, fruit en zo bij ons. Want het is ook nog eens warm en er is natuurlijk niets te koop.
Ook op de terugweg stoppen we op mooi plaatsen, zoals Observatorium Bird Hide en bij een plaats waar na zonsondergang schildpadden hun eieren komen leggen.
We hebben veel indrukken opgedaan, kangoeroes gezien, vogels, pelikanen, een berggeit en een emoe.
Door Dana
Vandaag rijd ik voor het eerst in de auto: 8-persoons, een automaat en links rijden. Weer een hele ervaring. Onderweg naar en in Cape Range National Park zien we veel termietenheuvels. Die zijn best groot en meestal rood, van het rode zand. Maar soms ook iets lichter. Net voordat we het park ingaan, stoppen we om naar de schitterende groen-blauwe zee te kijken. We zien ook veel krabben zitten. Bij een waterplas zit een pelikaan. Jammer genoeg vliegt deze net weg als we een foto willen maken. Op dat moment schiet er voor onze neus ook een kangoeroe weg. Yes, onze eerste kangoeroe in de natuur. Gaaf!
Nu verder op weg naar de Mandu Mandu Gorge. O ja, de wegen hier zijn echt lang en je komt heel af en toe een auto tegen. En je kunt niet zomaar ergens tanken, eten of drinken. Je moet daar wel rekening mee houden. Maar ik vind het wel een gaaf idee. Bij de Mandu Mandu Gorge aangekomen kun je je niet voorstellen dat je daar mag parkeren en dat we goed zijn. Bij een trekpleister in Europa is het vaak zo druk. En hier is helemaal niemand. En ook geen auto te bekennen.
De wandeling is ook leuk, klimmen en steil omhoog, maar een echt pad is er niet. Om je heen alleen bergen, steen en na de klim flinke kliffen en een schitterend uitzicht. Wat voel je je dan ineens klein.
Als we terugrijden, stoppen we nog een aantal keren om naar de dieren te kijken en de super blauwe zee, waar je kunt snorkelen. Allemaal nog mooier dan op tv, internet en foto vast te leggen. En mooier dan ik had durven dromen. Ook een gaaf idee wat hier allemaal in de zee zwemt: zeeschildpadden, haaien, kleurrijke vissen etc., etc.
33°
Door Tineke
We staan vroeg op want de taxi zou om half acht komen. Maar komt dus niet. We bellen naar een taxibedrijf en die komt pas over achten. Eigenlijk moeten we uiterlijk half negen op vliegveld zijn. Dat lukt dus niet en we komen tegen kwart voor negen aan. Het inchecken en koffers op de band zetten is zelfbediening. Bij de security check krijgt Remko nog speciale explosieventest. Dat heb je ervan als je een backpack rugzak meeneemt als handbagage. Wat opvalt is dat water/drinken gewoon mee mag. We gaan vlug naar de gate, want er staat al 'final call' op het bord. Toch zijn we nog niet de laatste die de bus instappen om ons naar het vliegtuig te brengen.
We dachten dat we niets te eten zouden krijgen. Maar we krijgen een lunchdoosje met een sandwich, koekjes abrikoosjes en drinken. Daarna water en nog een keer wat te drinken en koekjes.
De vlucht duurt twee uur en we genieten van het mooie uitzicht. Zo’n klein vliegtuig vliegt niet zo hoog, waardoor je meer kunt zien. De landing gaat nu gelukkig heel geleidelijk. We landen op het vliegveld van Learmonth, een heel klein vliegveld, waar geen andere vliegtuigen zijn.
De koffers komen ontzettend snel, want die worden op een kar gezet, de ontvangsthal ingereden en op een band gezet.
We halen onze huurauto op en Remko rijdt als eerste. Op naar ons onderkomen voor de komende dagen: Novotel Ningaloo Resort, een mooi resort aan het Sunrise strand. Gelukkig hebben we ook hier uitzicht op zee.
Na het uitpakken en wat drinken gaan we boodschappen doen in Exmouth. Daarna lopen we naar het strand. Daar liggen vele stukken koraal en fossielen. Remko gaat in de zee zwemmen. Dana, Bas en ik lopen terug om een frisse duik in het zwembad te nemen. Heerlijk!!
Door Dana
Het lijkt wel of we in de middle of nowhere terecht zijn gekomen. Het is zo anders dan Perth. Het is er warm, veel rood zand en lange wegen. Onbeschrijflijk! Helaas mag je op het vliegveld geen foto’s maken, omdat het een militair vliegveld is.
Het verschil met Perth is dat Scarborough bij Perth een echt vakantieoord is: zon, zee, surfen en de stad Perth natuurlijk. Je ziet altijd wel gebouwen en mensen. Nu zijn we in het ‘echte’ Australië, the outback met eindeloze wegen. Je ziet een hele lange tijd geen huizen, laat staan dorpen. Perth was heel mooi, maar dit is heel speciaal.
Het doet een beetje denken aan Texas: een klein dorpje, weinig huizen, rood zand. De huizen die er staan, zijn wel groot. Te mooi en apart om allemaal te beschrijven. En dan zitten we ook nog in een onwijs mooi resort.
26 november: DE EERSTE KANGOEROE EN EEN FIKSE WANDELING
31°
Door Tineke
Deze dag verkennen we Cape Range National Park. Een mooi natuurgebied met ook nog eens paradijselijke stranden met exotische namen als Varanus Beach, Trealla Beach Tulki Beach, Kurragung en nog meer. We stappen regelmatig uit en genieten van de mooie uitzichten. En ja, dan zien we de eerste kangoeroe. We maken een wandeling door een kloof. Nou ja wandeling. Er zitten aardige beklimmingen en afdalingen in. En we lopen ook langs steile kliffen. Deze route is ook van de categorie 4 in een zwaarterange een tot en met zes. Maar we komen ongeschonden weer terug. Gelukkig hebben we genoeg water, fruit en zo bij ons. Want het is ook nog eens warm en er is natuurlijk niets te koop.
Ook op de terugweg stoppen we op mooi plaatsen, zoals Observatorium Bird Hide en bij een plaats waar na zonsondergang schildpadden hun eieren komen leggen.
We hebben veel indrukken opgedaan, kangoeroes gezien, vogels, pelikanen, een berggeit en een emoe.
Door Dana
Vandaag rijd ik voor het eerst in de auto: 8-persoons, een automaat en links rijden. Weer een hele ervaring. Onderweg naar en in Cape Range National Park zien we veel termietenheuvels. Die zijn best groot en meestal rood, van het rode zand. Maar soms ook iets lichter. Net voordat we het park ingaan, stoppen we om naar de schitterende groen-blauwe zee te kijken. We zien ook veel krabben zitten. Bij een waterplas zit een pelikaan. Jammer genoeg vliegt deze net weg als we een foto willen maken. Op dat moment schiet er voor onze neus ook een kangoeroe weg. Yes, onze eerste kangoeroe in de natuur. Gaaf!
Nu verder op weg naar de Mandu Mandu Gorge. O ja, de wegen hier zijn echt lang en je komt heel af en toe een auto tegen. En je kunt niet zomaar ergens tanken, eten of drinken. Je moet daar wel rekening mee houden. Maar ik vind het wel een gaaf idee. Bij de Mandu Mandu Gorge aangekomen kun je je niet voorstellen dat je daar mag parkeren en dat we goed zijn. Bij een trekpleister in Europa is het vaak zo druk. En hier is helemaal niemand. En ook geen auto te bekennen.
De wandeling is ook leuk, klimmen en steil omhoog, maar een echt pad is er niet. Om je heen alleen bergen, steen en na de klim flinke kliffen en een schitterend uitzicht. Wat voel je je dan ineens klein.
Als we terugrijden, stoppen we nog een aantal keren om naar de dieren te kijken en de super blauwe zee, waar je kunt snorkelen. Allemaal nog mooier dan op tv, internet en foto vast te leggen. En mooier dan ik had durven dromen. Ook een gaaf idee wat hier allemaal in de zee zwemt: zeeschildpadden, haaien, kleurrijke vissen etc., etc.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
