De reis gaat beginnen

19 november: DAAGS VOOR VERTREK
Door Tineke
Dat was schrikken maandagochtend. De thuiszorg van mijn moeder belde met de vraag zo snel mogelijk te komen. Ze was erg ziek. En onderkoeld van uren naar het toilet lopen in het koude huis. De huisarts kwam redelijk snel en twijfelde of hij haar naar het ziekenhuis zou sturen. Maar hij dacht dat het met medicatie wel snel goed zou gaan. En ze wilde natuurlijk zelf ook niet. Iedere 5 minuten naar het toilet is geen avontuur. Monique kwam rond de middag. Om half twee ben ik gegaan. Ik moest mijn spullen voor de reis nog klaarmaken en inpakken. Moeilijk hoor! Rond de avond belde Ad, die was er intussen ook, vanuit het ziekenhuis. Dus toch, want de medicijnen bleken niet te helpen. Nu is het nog afwachten of het een virus, een bacterie of ….is. Voor mij begint de reis meteen al met het grote loslaten.

Door Dana
Vandaag de laatste puntjes op de I zetten voor ons vijven en de koffer inpakken. Gisteren hebben Bas en ik Mylo al weggebracht. Bas, ik, papa en mama hebben alle laatste inkopen van de week al gedaan. Maar Remko door alle drukte nog niet. Mama zou dit eigenlijk voor hem doen. Maar omdat de ochtend voor vertrek voor mama anders loopt dan gepland, heb ik uiteindelijk alle spullen voor Remko gekocht. Want ik had toch alles al ingepakt en was klaar om te gaan. Remko heeft dat later nog opgehaald en Jan en Annie komen nog even langs om afscheid te nemen. Het is wel een raar gevoel om te weten dat oma nu zo ziek is en opgenomen is, terwijl wij morgen in alle vroegte vertrekken.

Dinsdag 20 november: NAAR SCHIPHOL VIA SINGAPORE NAAR PERTH
Tegen half 6 (ja in de ochtend) komen Remko, Dana en Bas. En zo'n tien minuten later komt de taxi al. Wel handig zo'n privétaxi. De rit gaat zo snel dat we om 7.00 uur al op het vliegveld zijn. Inchecken, de koffers afgeven en even een kop koffie drinken. Remko heeft een heel overlevingspakket bij zich: bananen, appels, broodjes, ontbijtyoghurt, sap en zelfs chips. Blijkbaar is hij bang dat hij in het vliegtuig niets krijgt!
René komt erachter dat hij zijn portemonnee is vergeten. Tja en daar zit zijn rijbewijs in....
De paspoortcontrole is selfservice. Apart hoor. Daarna nog enkele dingen gekocht en toen naar de gate. Monique belt nog om te zeggen dat het weer iets beter gaat met mam. Ze ligt wel in isolatie totdat bekend is wat ze heeft. Dat blijft dus nog spannend. Ik hoop wel dat ze echt wat aangesterkt is, voordat ze weer naar huis gaat.
Dana, Bas en ik lopen nog een rondje en dan volgt de security check van de handbagage en een bodycheck. We krijgen nog lieve sms'jes. En dan gaan we het vliegtuig in. Er is plaats genoeg. Dana en Bas hebben samen drie plaatsen René en ik ook en Remko heeft er zelfs drie voor zich alleen.
En nu kijken hoe de lange vlucht gaat. Naar Singapore is het 10.524 kilometer. We vertrekken om 10.30 uur. De stewardessen zien er mooi uit in hun oosterse kleding.
Lunch/diner krijgen we om 12.00 in de middag en het ontbijt 20.30 uur Nederlandse tijd (dit is 2.00 uur lokale tijd en 3.30 uur Singapore tijd). Qua ritme dus geen touw aan vast te knopen. Tussendoor krijgen we nog een snack en volop te drinken. We hoeven ons niet te vervelen, want er is keuze uit vele films, muziek en spelletjes.

In Singapore hebben we de overstaptijd van een kleine 2 uur toch wel nodig om over te stappen. Eerst gaan we met een trein naar een andere terminal. Vervolgens is het nog ruim 20 minuten lopen naar de gate. Wel goed even die beweging na het lange zitten.
Eenmaal in het vliegtuig duurt het even voordat we richting startbaan gaan en daar blijft het vliegtuig bijna een half uur staan. Er wordt omgeroepen dat er een technisch mankement is aan een deur. We rijden terug naar de gate en na een tijdje blijkt dat we met een ander vliegtuig moeten. We krijgen op het vliegveld ontbijt. Maar dat blijkt ook weer 20 minuten lopen te zijn en natuurlijk ook weer 20 minuten terug.
Nog voor ons eten wordt gebracht, wordt al omgeroepen dat we naar de gate moeten. Niet handig dus. Vlug wat naar binnen gewerkt en snel gaan lopen. En weer wordt de handbagage gecheckt. En niet een keer maar twee keer!
Uiteindelijk vertrekken we 2,5 uur later. Tijdens de vlucht hebben we een aantal keren flinke turbulentie.
De landing is vervelend. Duurt erg lang en gaat met horten en stoten. Eindelijk staan we dan toch aan de grond in Australië.